بررسی رابطه بین سازوکارهای راهبری شرکتی و ریسک سیستماتیک

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار دانشکدۀ مدیریت دانشگاه تهران، ایران

2 دانشجوی دکتری حسابداری دانشگاه تهران، ایران

چکیده

سیاست اقتصاد آزاد و افزایش ارتباطات در میان شرکت‎ها، به تأثیر متقابل آنها بر یکدیگر منجر شده است، از این رو مدیران در عملیات اصلی خود با عدم اطمینان‎های زیادی مواجه می‎شوند. برای مقابله با این عدم اطمینان‎ها مدیران باید از مناسب‎ترین سیاست‎های مدیریتی استفاده کنند که این امر از طریق اجرای سازوکارهای راهبری شرکتی میسر می‎شود. به‎طور نظری، سازوکارهای راهبری شرکتی، می‎تواند همچون وسیله‎ای برای تغییر در ریسک سیستماتیک به‎کار رود. این نوشتار به بررسی رابطه بین سازوکارهای راهبری شرکتی و ریسک سیستماتیک در میان شرکت‎های پذیرفته‎شده در بورس اوراق بهادار تهران می‎پردازد. برای تحقق این هدف، از اطلاعات 154 شرکت در بازۀ زمانی 1383 تا 1390 استفاده شده است. روش آماری به‎کار رفته برای آزمون فرضیه‎ها، رگرسیون حداقل مربعات معمولی است. مدل پژوهش ابتدا در سطح کل داده‎ها و سپس به‎منظور بررسی دقیق‎تر هر یک از فرضیه­ها، بر اساس تقسیم‎بندی مدل پراستیو (2011) در سطح سه طبقۀ مختلف از شرکت­ها (شرکت‎های دارای بتای کوچکتر از نیم به‎منزلۀ شرکت‎هایی با ریسک پایین، شرکت­های دارای بتای بزرگتر از نیم و کوچکتر از یک، نشان‎دهندۀ شرکت‎هایی با ریسک متوسط و شرکت‎های دارای بتای بزرگتر از یک، نمایندۀ شرکت‎هایی با ریسک بالا) اجرا شده است. یافته‎های پژوهش نشان می‎دهد که بین درصد سهامداران نهادی که یکی از عناصر و سازوکارهای راهبری شرکتی شمرده می‎شود و ریسک سیستماتیک، ارتباط معناداری وجود دارد. رابطه بین درصد اعضای غیر موظف هیئت‎مدیره و ریسک سیستماتیک در سطح کلی، معکوس و در سایر طبقات شرکت‎ها معنادار نیست.



 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Investigating the Relationship between Corporate Governance and Systematic Risk

نویسندگان [English]

  • Mohammad Reza Nikbakht 1
  • Zahra Taheri 2
1 Associate Prof. Faculty of Management, Tehran University, Iran
2 PhD Student of Accounting, Faculty of Management, Tehran University, Iran
چکیده [English]

Open economy policy and increasing communication among companies has led to their interaction on one another, therefore, the managers are dealing with more uncertainty concerning their basic operations. In order to confront such uncertainty, managers have to use the most appropriate management policies. This can be done by implementing corporate governance. Theoretically, corporate governance can be used as a means to change systematic risk. This study examines the relationship between corporate governance and systematic risk among firms listed in Tehran Stock Exchange. In order to realize this aim, the financial information of 154 firms between 2004 and 2011 has been used. The statistical method used for testing the hypotheses is OLS Regression. The Research model has been initially run for the whole data. Then in order to examine each hypothesis more precisely based on the classifications of PerSteve (2011) the model was run in three different categories of firms (firms with beta lower than 0.5 as low-risk, firms with beta between 0/5 & 1 as medium-risk, and firms with beta higher than 1 as high-risk firms).
The findings of the research show that there is a significant relationship between the percentage of institutional ownerships as one of the corporate governance elements and systematic risk. There is an inverse relationship between the percentage of other independent directors of firms and systematic risk; however, the relationship in other categories of firms is not significant.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Corporate governance
  • institutional ownerships
  • independent of directors
  • systematic risk